Fot. Paweł Wojciechowski
„Król Edyp” jest opowieścią katastroficzną, dzieje się w czasie epidemii, która stała się emanacją nadchodzącej katastrofy klimatycznej. Nieświadomość Edypa symbolizuje nieświadomość człowieka, którego działania dały początek epoce antropocenu. „Zniszczenie zasobów planetarnych jest jak akt kazirodztwa. Tak jak Edyp potrzebujemy transformacji popędliwej hybris w wewnętrzne światło autorefleksji. Czy mamy dostateczną świadomość tego, jak tragiczna jest sytuacja? Czy mamy wystarczającą wiedzę, aby przekształcić ego-centryzm w eko-centryzm? Czy jesteśmy w stanie dokonać metanoi – wewnętrznej przemiany, by uratować siebie i świat przed zagładą?”
Twórcy
Radosław Rychcik
Reżyser teatralny, urodzony w 1981 roku, pochodzi z Działdowa. Absolwent polonistyki na Uniwersytecie Warszawskim i reżyserii w PWST w Krakowie. Debiutował w Starym Teatrze w Krakowie spektaklem Forma przetrwalnikowa. Potem zrobił Versus. W gęstwinie miast Brechta, zrealizowany w 2008 roku w Teatrze Nowym w Krakowie. W 2009 roku w Teatrze Dramatycznym im. Gustawa Holoubka w Warszawie wyreżyserował świetnie przyjęte Fragmenty dyskursu miłosnego Barthes’a. Kolejny spektakl Rychcika, Samotność pól bawełnianych Bernarda-Marii Koltèsa (Teatr im. Stefana Żeromskiego w Kielcach, 2009), odniósł sukces zarówno w Polsce, jak i zagranicą. Madame Bovary Gustawa Flauberta w jego interpretacji (Teatr Dramatyczny w Warszawie) była histerycznie wykrzykiwaną operą o nienasyceniu. W Hamlecie zrealizowanym w Kielcach, uznanym za najlepsze szekspirowskie przedstawienie sezonu 2010/2011, narcystyczny i infantylny bohater mścił się na rodzinie nie w imieniu ojca, ale własnym, przywołując dzieciństwo bez rodzicielskiej miłości i tresurę zamiast wychowania. W Teatrze Nowym im. Tadeusza Łomnickiego w Poznaniu zrealizował cieszących się uznaniem publiczności na całym świecie Dwunastu gniewnych ludzi (2012) oraz Dziady (2014). Ostatnie jego realizacje to Wielkie przemówienia (2015) na PPA, Utalentowany Pan Ripley (2015), Ripley pod ziemią (2016), Kartoteka rozrzucona (2018) w Teatrze Studio w Warszawie i Wesele (2016) w Teatrze Śląskim w Katowicach oraz Imię róży (2019) w Teatrze im. Słowackiego w Krakowie. Pracował również jako reżyser w USA, Brazylii i we Włoszech. Laureat wielu prestiżowych nagród, m.in. Lauru Konrada za reżyserię Łyska z pokładu Idy (Teatr Dramatyczny im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu) na XIII Ogólnopolskim Festiwalu Sztuki Reżyserskiej Interpretacje w Katowicach (2011), Paszportu Polityki (2014) za poznańskie Dziady i nagrody indywidualnej za reżyserię tarnowskiego spektaklu Grażyna w konkursie MKiDN Klasyka Żywa (2015).
Jakub Lewandowski
Stypendysta Centre Chorégraphique Mathilde Monnier National de Montpellier we Francji. Absolwent Pedagogiki Artystycznej na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W 2010 roku uhonorowany przez Marszałka Województwa Śląskiego Nagrodą Artystyczną dla Młodych Twórców. W 2011 roku został laureatem Stypendium Artystycznego w Dziedzinie Kultury Województwa Śląskiego. Czterokrotnie nominowany do Nagrody Artystycznej Złota Maska. Laureat tej nagrody w 2011 roku za choreografię do spektaklu Hotel Nowy Świat w Teatrze Polskim w Bielsku-Białej. Spektakl ten – bez słów i oparty na ruchu – został wystawiony także w Teatro a Corte Torino we Włoszech, gdzie odniósł ogromny sukces. W 2015 roku spektakl Cyrulik Sewilski Gioacchino Rossini w Teatrze Wielkim, do którego stworzył choreografię, otrzymał nagrodę Złotej Maski za najlepszy spektakl roku. W 2017 roku autorski spektakl pt. Melancholia otrzymał główną nagrodę za najlepszą choreografię podczas festiwalu Warsaw Zawirowania Dance w Warszawie. Ten sam spektakl w 2018 roku otrzymał również główną nagrodę za najlepszy spektakl na Międzynarodowym Festiwalu Solo Duo w Budapeszcie, na Festiwalu 3…2…1… Taniec! 2018 w Krakowie oraz został finalistą The Solo Dance Contest 2018 w Gdańsku. Spektakl pt. Rozkosz, którego premiera odbyła się w Teatrze Rozbark w Bytomiu, został zaprezentowany na Polskiej Platformie Tańca w Gdańsku 2019. Na stałe współpracuje z takimi reżyserami jak Radosław Rychcik, Magdalena Piekorz, Nikołaj Kolada, Monika Strzępka, Robert Talarczyk, Magdalena Drab. Autor choreografii do kilkudziesięciu spektakli w operach i teatrach dramatycznych w Polsce i za granicą.
Łukasz Błażejewski
Scenograf, malarz, performer. Ukończył Wydział Architektury Wnętrz i Wzornictwa na Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu, studia doktoranckie na kierunku scenografia na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie oraz studium podyplomowe na kierunku Creative Coding na SWPS w Warszawie. Odbył staże w Institut d’Arts Visuels w Orleanie i w École Nationale Supérieure des Beaux-Arts w Paryżu. Wyróżniony stypendium Urzędu Miasta Wrocławia, wielokrotny stypendysta Prezydenta Miasta Głogowa, laureat nagrody za osiągnięcia w dziedzinie twórczości artystycznej, upowszechniania i ochrony kultury przyznanej przez Radę Miejską w Kielcach. Twórca scenografii i kostiumów do około siedemdziesięciu spektakli teatralnych w całej Polsce. Projektuje również scenografie do wystaw, w których nierzadko sam bierze udział jako twórca wizualny, m.in. w Muzeum Miejskim w Tychach, Muzeum Śląskim w Katowicach, byłym kinie Światowid w Nowej Hucie w Krakowie, Cité internationale des arts w Paryżu. Na stałe współpracuje ze Stowarzyszeniem Teatr Nowy w Krakowie jako Dyrektor Kreatywny. Od lat działa pod pseudonimem Prince Negatif jako performer, np. wykonując performance Identyti (2012) w ramach polsko-niemieckiej wystawy zbiorowej organizowanej przez Fundację Transporter Kultury w magazynach PKP w Krakowie, performance Wyłącz komputer. Zaufaj zmysłom (2013) podczas otwarcia zbiorowej polsko-niemieckiej wystawy Betreten verboten w Quelle Nürnberg w Norymberdze, performance Wielki Wóz (2014) podczas otwarcia wystawy REST-ART-WORK w krakowską Noc Muzeów w Hali Elektrowni Miejskiej w Krakowie, performance Ceci n’est pas un corps (2015) w Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, performance Where Is Your Temple? (2016) w ramach polsko-niemieckiego Biennale Sztuki Cube w budynku dawnej szkoły żeńskiej w Krakowie, performance muzycznym Sławomira Kupczaka Nie Wiem (2017) w ramach Warszawskiej Jesieni w Parku Rzeźby w Królikarni (współudział), performance Przytul mnie (2018) w ramach Krakers 2018 Cracow Gallery Weekend w Teatrze Nowym Proxima. Reżyser spektakli performatywnych m.in. Crash. Kolekcja zderzeń (2017) czy Ożywianie snu (2019) z muzyką improwizowaną na żywo w ramach 8. edycji Krakowskiej Nocy Poezji w Teatrze Nowym Proxima. Entuzjasta nowych technologii.
Michał Lis
Multiinstrumentalista, kompozytor. Członek zespołu TNBC (The Natural Born Chillers). Jest autorem muzyki do spektakli Radosława Rychcika takich jak : DZIADY, DWUNASTU GNIEWNYCH LUDZI (Teatr Nowy w Poznaniu) , SAMOTNOŚĆ PÓL BAWEŁNIANYCH (Teatr im.Stefana Żeromskiego) , AS CRIADAS (SESC Santana , São Paulo) czy AALST (Salon iKSV , Istanbul) i wiele innych. Współpracował również przy spektaklu MĘCZENNICY (TR Warszawa) w reżyserii Grzegorza Jarzyny , oraz WIERA GRAN (Teatr Żydowski w Warszawie) w reżyserii Jędrzeja Piaskowskiego. W 2014 roku TNBC wydali debiutujący album który można było usłyszeć na koncertach w Niemczech , Francji,Kanadzie czy Stanach Zjednoczonych , oraz na największych festiwalach w Polsce jak OPENER czy Live Festival. Współtworzył również ze swoim ojcem i bratem audycje radiową LISIA NORA w Radio Centrum Kalisz.
