Persona. Ciało Bożeny

Hubert Sulima

Wanessa, córka Bożeny K. przebrana za konia z hobby horse w ręku. Rozmawia z matką, Bożeną K. Za nimi postać mężczyzny z głową konia.
Na płótnie z tyłu sceny wyświetlany obraz dwóch kobiet - dziennikarki i aktorki. Na scenie stoi mężczyzna.
Aktorka grająca Polę Negri. Z cygarniczką w ręku.
Aktorka przywiązana na pal, jak wiedźma palona na stosie.
Zamyślona Bożena K. Za nią rozmazana postać kobiety.
Dwóch wojskowych z karabinami wymierza w leżącą na podłodze kobietę.
Scena Jarosława Kaczyńskiego na łożu śmierci. Aktor grający Donalda Tuska przychodzi do niego ze świecą.
Wanessa, córka Bożeny K. nagrywa ją. Na płótnie z tyłu sceny widać obraz z kamery.
Aleksander Blitek w bluzie I love Sosnowiec przed kamerą.
Postaci spektaklu
Dwie kobiety stojące nad studnią. Jedna z nich to Boożena K. - sprzątaczka, a druga to medium - Dobromena.
Dwie kobiety tańczące w parze. Jedna z nich to żydówka, druga ma na sobie kostium wojskowego z opaską ze swastyką.

Fot. Jeremi Astaszow

Do Teatru Zagłębia przyjeżdża znany nie tylko w Polsce – choć polski – Reżyser. Ma wystawić autorskie dzieło „Persona. Ciało Bożeny”. Wraz z nim do Sosnowca trafia znana nie tylko w Polsce – choć polska – Aktorka. To ona ma wcielić się w postać Bożeny K., pani sprzątającej w teatrze. Najnowszy spektakl Reżysera ma traktować o radykalnym wybaczaniu, którego uczy się nie tylko ekipa realizatorów i realizatorek, ale też teatr, a nawet miasto jako takie. Tylko kto ma co wybaczyć komu? Co wybaczyć ma Bożena, co Aktorka, co Reżyser? Co wybaczyć można – i czy można – im? I wreszcie: czy wybaczyć może Sosnowiec – obiekt żartów, memów i drwin, będące w wiecznym cieniu Katowic miasto, które na pierwsze strony gazet trafia albo dla beki, albo jako miejsce tragicznych zdarzeń?

Twórcy przedstawienia wychodzą od lokalnych sosnowieckich historii, by opowiedzieć o czymś szerszym – o różnych odcieniach wybaczenia, o mierzeniu się z własną historią i szukaniu dla siebie możliwości zmiany i nadziei. Na scenie zobaczymy świat pełen wyobraźni, zaskoczeń i czarnego humoru, z których słynie duet Piaskowski/Sulima. „Persona. Ciało Bożeny” to spektakl pokazujący obrazy niemożliwe, których nigdy nie widzieliśmy, ale skrycie pragnęliśmy zobaczyć.

 

6 kwietnia 2024 o godz. 18.00 w ramach cyklu „Spektakl z komentarzem” odbędzie się pokaz spektaklu „Persona. Ciało Bożeny” Po spektaklu odbędzie się dyskusja z udziałem twórców Jędrzeja Piaskowskiego i Huberta Sulimy oraz aktorów. Bilety: TU[klik] Więcej o cyklu można znaleźć w zakładce: Spektakl z komentarzem

W tym samym dniu można skorzystać z naszego programu Rodzice do teatru! Chcesz wybrać się do teatru? Nie masz z kim zostawić dziecka?W ramach projektu teatr zapewnia rodzicom lub prawnym opiekunom, uczestniczącym w spektaklu realizowanym przez teatr, opiekę i animację zabawy dla ich dziecka (w wieku od 4 do 8 lat) z elementami zajęć teatralnych. Bilety: TU[klik]  Szczegóły: Rodzice do Teatru!    

 

 

Spektakl „Persona. Ciało Bożeny” został przyjęty do 30. Ogólnopolskiego Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej.

Obsada

Twórcy

Hubert Sulima

Twórca teatralny, dramaturg, pedagog. Absolwent Wydziału Reżyserii i Dramaturgii Akademii Sztuk Teatralnych im. S. Wyspiańskiego w Krakowie.

Dramaturg kilkunastu spektakli i autor kilkunastu scenariuszy/sztuk teatralnych, które zostały zrealizowane w teatrach w całej Polsce m.in. w TR Warszawa, Nowym Teatrze w Warszawie, Starym Teatrze w Krakowie czy Teatrze Polskim w Bydgoszczy. Jego sztuka „Litwa is my life” została zaprezentowana w Litewskim Narodowym Teatrze Dramatycznym w Wilnie, skąd pochodzą jego babcia i dziadek.

Dwukrotnie nominowany do „Paszportów Polityki” w kategorii „teatr” (wraz z reżyserem Jędrzejem Piaskowskim, z którym pracują w tandemie). W uzasadnieniu krytycy chwalili duet za “poszukiwanie nowego języka teatralnego, który ma łączyć, a nie dzielić i za bijącą z ich twórczości czułość wobec bohaterów, aktorów i widzów”.

Sulima jest laureatem stypendium Nowego Teatru w Warszawie dla „wybitnie utalentowanych młodych artystów”. Wyróżniony nagrodami na na Opolskich Konfrontacjach Teatralnych „Klasyce Żywej” (za spektakl „Nad Niemnem”)  czy Festiwalu „Kontrapunkt” w Szczecinie (za spektakl „Jezus”). Laureat I miejsca w konkursie Instytutu Literatury na najlepsze opowiadanie 2023.

Na Akademii Sztuk Teatralnych we Wrocławiu prowadzi zajęcia dla osób studiujących reżyserię. Wypracowuje tam nowatorskie metody nauczania i feedbacku. Jego zainteresowania naukowe obejmują także sztuki społecznie i badania poprzez sztukę.

Pochodzi z Bielawy w Górach Sowich, mieszka we Wrocławiu.

 

Rafał Domagała 

Twórca kostiumów, stylizacji, scenografii, obiektów i performansów; pracował m. in.: z Grzegorzem Jaremko przy spektaklach “Iwona Księżniczka Burgunda” (2017) w Teatrze Dramatycznym w Wałbrzychu, “Woyzeck” (2019) w TR Warszawa, “Przemiana” (2023) w Nowym Teatrze w Warszawie ; współpracował z Alexem Jenkinsem-Baczyńskim przy performansach “Salto” (2017) w Kem w Warszawie, „Nim Zakwitnie Tysiąc Róż z Warszawą w Tle)” (2018) w Fundacji Galerii Foksal w Warszawie “Bez Tytułu” (2019) w CSW w Warszawie, pokazie choreografii “Untitled (Holding Horizon)” (2019) podczas 58. Biennale w Wenecji, oraz filmie “Pedały, przyjaciółki i wiersz do maszerującego nacjonalisty” (2019); wraz z Mileną Liebe współtworzył kostiumy do filmu Dawida Nickela „Ostatni Komers” (2020); z Janem Jelińskim pracował min. przy spektaklu “BOGINIE” (2021) w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie oraz “Ludwig” (2022) w koprodukcji Teatru Żeromskiego w Kielcach i Teatru Nowego w Warszawie; zaprojektował kostiumy do spektakli Jędrzeja Piaskowskiego i Huberta Sulimy “Marzenia polskie / Les rêves polonais” (2022) w Teatrze Starym w Krakowie, “Frankenstein” (2022) w Teatrze Żeromskiego w Kielcach, “Ptaki ciernistych krzewów. Rzecz o miłości w kościele” (2023) w Teatrze Polskim w Bydgoszczy, “Persona. Ciało Bożeny” (2024) w Teatrze Zagłębia w Sosnowcu; wraz z Tomkiem Baranem stworzył scenografię do filmu “SKRAJ” (2022) w reżyserii Edmunda Krępińskiego i Jakuba Dylewskiego; autor kostiumów do spektakli Jolanty Janiczak i Wiktora Rubina “Dobrze Ułożony Młodzieniec” (2023) w Teatrze Nowym w Łodzi oraz “Śnieżka nie chce spać” (2023) w Teatrze Polskim w Poznaniu; współpracował również z Remigiuszem Brzykiem przy spektaklu “Śmierć Komiwojażera” (2023): w Teatrze Nowym w Łodzi; wraz z Bartoszem Jakubowskim, Mają Gomulską i Gabrielą Sułkowską tworzą kolektyw X-Philes zajmujący się performowaniem, publikowaniem i popularyzowaniem queerowej poezji, mib. wraz ze Staromiejskim Domem Kultury w Warszawie wydał książkę “X-Philes archiwum queerowej poezji” (2023), oraz wystawę “Baśnie z krwi i kości” (2023) w Fundacji Galerii Foksal w Warszawie.

Recenzje

Bożena, cicha bohaterka codzienności” – Magdalena Mikrut-Majeranek, teatrologia.pl

Tusk przychodzi do Kaczyńskiego. Scena przejdzie do historii polskiego teatru” – Przemek Gulda, ksiazki.wp.pl

Gulda poleca: Persona. Ciało Bożeny” – Przemek Gulda, instagram.com/guldapoleca

Persona. Ciało Bożeny” – Rafał Turowski, rafalturow.ski.

Sosnowiecka opowieść o wybaczaniu – Persona. Ciało Bożeny” – Tomasz Sknadaj, terazteatr.pl

Możliwość dialogu” – Magdalena Figzał-Janikowska, teatralny.pl

Był sobie Krystian, Krystian, Krystian i Krystian” – Witold Mrozek, dwutygodnik.com

Video